-
1 uderzać
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen -
2 uderzyć
uderzać (-am) < uderzyć>: uderzać k-o (I) jemanden schlagen, jemandem einen Schlag versetzen (mit D); piorun, meteoryt einschlagen (w A in A); fig auffallen, ins Auge springen;uderzać pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch schlagen;uderzać w twarz ins Gesicht schlagen;uderzać w drzewo auto gegen einen Baum fahren;uderzyło mnie, że … es fiel mir auf, dass …;uderzył głową o kant er ist mit dem Kopf gegen eine Kante gestoßen;to nas uderzyło po kieszeni wir mussten die Zeche bezahlen;uderzać się sich stoßen;uderzyłem się w kolano ich habe mich am Knie gestoßen
См. также в других словарях:
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
